شناسایی فرامنیفرهای کرتاسه پسین در چاه های a و b
نویسندگان
چکیده
برای مطالعه فرامنیفرهای کرتاسه پسین در این پژوهش، دو ستون چینه شناسی تحت الارضی از سازند تاربور با نام های a و b انتخاب شدند. از نظر سنگ چینه نگاری، در ستون چینه شناسی a سازند تاربور به صورت پیوسته روی مارن و شیل های سازند گورپی قرار دارد. در این ستون چینه شناسی، مرز فوقانی سازند تاربور با آهک های دولومیتی سازند ساچون به صورت ناپیوسته است. سازند تاربور در این ستون چینه شناسی دارای ضخامتی حدود 55/321 متر می باشد. در ستون چینه شناسی b، مرز زیرین سازند تاربور با سازند گورپی و مرز فوقانی آن با سازند ساچون، پیوسته می باشد. سازند تاربور در این ستون چینه شناسی دارای ستبرایی معادل 51/286 متر است. از منظر زیست چینه نگاری، در ستون چینه شناسی a، بیوزون omphalocyclus- siderolites assemblage zone به سن ماستریشین پسین در نظر گرفته شده است. در ستون چینه شناسی b، بیوزون omphalocyclus-loftusia assemblage zone به سن ماستریشین پیشنهاد شد.
منابع مشابه
بایواستراتیگرافی نهشته های کرتاسه پسین در برش سفید چاه،شمال دامغان
مطالعات وبررسی های نانواستراتیگرافی برروی نهشته های کرتاسه پسین در برش سفید چاه شمال دامغان منجر به شناسایی 13 خانواده ،29 جنس و48 گونه از نانوپلانکتون های آهکی گردید. برمبنای ارزش چینه شناسی بایوزون های موجود: از cc17تا cc22 از زون بندی سی سینگ(1977) سن سانتونین پسین تا انتهای کامپانین پسین برای نهشته های مورد مطالعه پیشنهاد می گردد. با توجه به حضور فراوان گونه های u.sissinghii, w.biporta, w.b...
15 صفحه اولخاستگاه رسوبی و بومشناسی نهشتههای رودیستدار کرتاسه پسین خرمآباد حوضه زاگرس
خاستگاه رسوبی و بومشناسی دیرینه بسترهای دارای رودیست خرمآباد در سه برش تنگ شبیخون چمسنگر (سازند تاربور) و پیرشمسالدین (بخش بالایی سازند امیران) مورد مطالعه قرار گرفتهاند. برشهای تنگ شبیخون و چمسنگر مربوط به زیرپهنه زاگرس رورانده و برش پیرشمسالدین مربوط به زیر پهنه لرستان هستند. محتویات فسیلی سه برش نشاندهنده سن کرتاسه پسین (ماستریختین میانی تا پسین) بوده که معادل زون زیستی Omphalocyc...
متن کاملزیستچینه نگاری و سنگچینه نگاری توالی کرتاسه پسین در برش چینه شناسی مراکان واقع در شمال خوی، شمال باختری ایران
در این تحقیق زیستچینهنگاری و سنگچینهنگاری نهشتههای کرتاسه پسین در برش جنوب روستای مراکان به ضخامت 320 متر مطالعه شده است. مرز برخورد زیرین آهکهای پلاژیک با رسوباتی به سن کرتاسه پیشین بوده و سطح تماس بالایی آن با رسوبات کواترنر و تودههای آذرین است. بر اساس مشاهدات صحرایی و گوناگونی سنگشناسی در این توالی، 8 واحد سنگی تشخیص داده شده است. از این توالی 102 نمونه سیستماتیک برداشت و مقاطع ن...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
اکتشاف و تولید نفت و گازجلد ۱۳۹۵، شماره ۱۳۹، صفحات ۶۸-۷۳
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023